Vrijwilligers ervaringen
JULI 2024
Naar de Amsterdamse Waterleiding Duinen
door Wim Bekendam
26 juli:
En omdat het ontheffingsbordje toch nog op onze Vennepse fiets zat, hebben we dat meteen de eerst volgende keer gedaan. Dus één vrijdag later reden we opnieuw naar De Zilk. De verwachting was dat het weer erg warm kon worden, gelukkig bleef het door de lichte bewolking het bij een heerlijke 23 graden. Nu namen we er de tijd voor om langs de Keukenhof en Tespelduyn naar de AWD te rijden. Doordat we iets te gezellig zaten te kletsen, koos ik per ongeluk het fietspad naar Langervelderslag. Maar omdat er daar geen ingang voor onze fiets naar de AWD is, zijn we – zodra ik me dat besefte - omgekeerd en alsnog in de juist richting gaan rijden.
De eerste paar kilometertjes na de entree was de natuur nog steeds even prachtig als de vorige week. Alleen waar we toen al snel de eerste herten hadden gezien, bleven ze nog buiten beeld. Een bevriende natuur-fotograaf had mij verteld dat er in deze periode altijd minder herten te zien zijn, omdat er jonge dieren zijn die schuilgehouden worden. De herten die zich nog wel laten zien, zijn jonge rammen die nog geen roedel hebben.
We kozen deze keer een route aan de binnenkant van het infiltratie gebied. Daar zagen we de herten alweer.
We ontmoetten er een vrijwilliger van de Waterleiding Duinen die daar onderzoek deed naar paddenstoelen. Hij vond het erg leuk dat Fietsmaatjes op de duofietsen zo ook van dit mooie gebied konden genieten. Des gevraagd gaf hij aan dat ook de half-verharde paden ook goed toegankelijk voor onze fiets zijn. Daar hebben we dan ook een paar keer gebruik van gemaakt en zo binnen het – verder geheel afgesloten – infiltratiegebied een extra rondje gemaakt.
Eén van de route punten die ik langs wilde gaan, is de voormalige dienstwoning “Huis van het Wester”. Helaas bleek die wegens vandalisme gesloten te zijn. Wel konden daar aan het water weer een mooi hert van heel dichtbij bewonderen.
Een ander half verhard pad dat ik ken loopt door een deel bij “t Pannenland”. In dat bosrijke gedeelte wordt de natuurontwikkeling onderzocht waar het niet toegankelijk is voor de herten. Op de fiets blijkt dat pad aanzienlijk korter dan ik me van mijn wandelingen herinner, maar niet minder mooi.
Ons plan om vervolgens terug te rijden naar de Zilk mislukte omdat mijn richtingsgevoel me in de steek liet en we terecht kwamen op een steeds minder verhard en – gelukkig voor een kleine afstand – zelfs rul zandpad. Dankzij de goede elektrische ondersteuning en wat tactisch fiets-stuur-werk konden we een pad met weer steviger ondergrond bereiken. Tot onze verrassing kwam dat pad niet uit waar we het verwachtten maar bleken we terug gereden te zijn naar “t Pannenland”.
(redactionele opmerking van mijn fietsmaatje: “Dat mullige pad heb je wel heel voorzichtig omschreven haha.”)
Via die uitgang en Vogelenzang en Hillegom is de fiets met 60km meer op de teller terug in de stalling bij de Westerkim terecht gekomen.
Naar de Amsterdamse Waterleiding Duinen
door Wim Bekendam
19 juli:
Eigenlijk wilde ik mijn fietsmaatje ermee verrassen op de eerste rit na mijn zomervakantie en was het verwisselen van het ontheffingsbordje daarvoor al besproken. Helaas wilde het Hollandse zomerweer begin juli niet erg meewerken. De weersverwachting verbeterde een paar weken later enorm en beloofde zelfs 28 graden ’s middags. Op vrijdag 19 juli stond ik met onze Vennepse duofiets om half tien klaar voor haar flat.. Ze was blij verrast dat we de naar “AWD” gingen.
Om zo min mogelijk tijd te verdoen, reden we linearecta naar de ingang bij De Zilk. Het was even zoeken naar het klaphekje waar de fiets (gemakkelijk) tussendoor paste en we werden daarbij zelfs vriendelijk geassisteerd door een wandelaar die juist weer weg ging.
Een passerende boswachter van ”AWD” vertelde dat de zeldzame Bruine Bijeneter, waarover ik net gelezen had dat deze prachtige vogel bij deze ingang te zien was geweest, helaas al ergens anders naartoe was gevlogen.
Binnen de eerste paar kilometertjes konden we al een aantal keren herten spotten. Dan stopten we even om die rustig te bewonderen.
Ook ontmoetten we de schapen die door de herder net in een vers stukje duingras waren gezet en duidelijk hoorbaar hun begrazingstaak daar uitoefenden. Hoe effectief dat is, blijkt een paar honderd meter verder waar de herder de afrastering van het vorige gedeelte opruimt. Daar is vrijwel geen vers gras meer over.
We hadden gekozen voor de route “linksom” langs het Westerkanaal en Noorderkanaal naar de Zandvoortse entree. Daar was het wel tijd voor een koffie & thee momentje.
Door het meer bosrijke gedeelte zijn we over het pad langs het Noordoosterkanaal naar het bezoekerscentrum “Oranjekom” gereden. Binnen in dit voormalige pompgebouw is te zien hoe het in de duinen gefilterde water weer opgepompt werd en wat het gebied aan flora en fauna te bieden heeft.
Op een bankje aan de Oranjekom genoten we, met uitzicht op het water en de zwemvogels, van onze zelf meegebrachte lunch en de heerlijke omgeving. Bij het vervolg van de rit sloegen we enigszins verkeerd af en belandden we bij een uitgang die we nog (lang) niet wilden nemen. We kozen het vlonderpad, dat op ons keerpunt tussen de bomen door slingerde, terug naar het bezoekers centrum. Het was een beetje spannend omdat de vlonders ook nogal verticaal schuin om de bomen waren aangelegd. En bij een kruisend ruiterpad ontbrak er een paar meter vlonder. Met enig krachtsvertoon hebben we die hindernis ook overwonnen.
Via een ommetje door het binnen gebied zijn we langs het Nieuw Kanaal en Kromme Schutserkanaal weer op het pad naar de entree bij De Zilk gereden. Het roedeltje herten, dat ons eerst verwelkomde, was er ook nog om ons deze dag (met hun staarten) uit te zwaaien.
Via Vogelenzang zijn we terug gefietst naar Nieuw-Vennep. En na een heerlijke tocht van circa 55 kilometertjes is mijn fietsmaatje rond half vier bij huis weer afgestapt.
Dit gebied is zeker voor een herhalingsrit vatbaar!
MAART 2024
29 maart 2024
Vanmiddag waren de bloembollen het doel om tijdens de fietsmaatjes rit te gaan zien: gelukt!
Grt, Wim & Dicky
15 maart 2024
Kersenbloesem Amsterdamse Bos
Vanmiddag zijn Dicky en ik naar de bloeiende kersenbloesems in het Amsterdamse bos geweest, Prachtig!
(De fiets mocht er eigenlijk niet in, maar stiekem toch even geposeerd.)
Grt Wim
Februari 2024
16 februari 2024
Jubileumrit Dicky & Wim
Vandaag hebben wij onze 25e fietsrit samen gemaakt & ons 1000km punt daarbij gepasseerd.
De foto is op dat punt gemaakt.
Grt Wim
Juli 2023
Verslag vrijwilliger Wim fietstocht 30 juli 2023
NieuwNadat de weergoden eerst nog de zonnepanelen schoongespoeld hadden, kwamen wij met echte Hollandse luchten aan bij de loods aan de Beemsterstraat. Mooie blauw afgewisseld met witte wolken die door de aardige bries snel over het Haarlemmermeerse polderlandschap heen schoven. Maar het zou verder droog blijven. Sleutel uit het kastje, loopdeur open en de schuifdeur omhoog. Alle instructies door Tanja aan ons overgedragen, volgden elkaar feilloos op en in no-time stond fiets #1 bedrijfsklaar buiten. Loods afsluiten… hee waarom gaat de roldeur niet geheel naar beneden? O, kijk, even het knopje ingedrukt houden.
Eerst maar richting het Haarlemmermeerse Bos, rustig de wijk uit en weer even wennen aan het overhellen in de bochten. De Geniedijk op, rustig de IJweg over en trappen heen. Mijn fietsmaat was in goeie doen, het voelde heerlijk voor hem om de wind door zijn haren te voelen en zijn benen de trappers te laten draaien. Vlakbij de Driemerenweg moesten we inhouden, een dikke boom, waarschijnlijk geveld door de recente storm, lag dwars over het fietspad. En naar ik aanneem door wat nachtelijke lieden weer over het pad gedropped. Maar dat was niet het enige obstakel. Een achttal stuks jongvee had een heerlijk plekje direct langs het fietspad gevonden. Maar door de heldere manoeuvreer instructies die ik gekregen had, lukte het ook deze situatie het hoofd te bieden.
Onze benen maalden dat het een lieve lust was en voor we er erg in hadden, lag de golfbaan achter ons en reden we door de nieuwste wijk van de Haarlemmermeer; Wickevoort. Nog volop in aanbouw, dus niet het meest aantrekkelijke stukje polder. Over het gebied van SEIN, de Kruisweg over en zo de Boseilanden in. Kijk, daar staan wat fraaiere onderkomens en… ook heel mooi groen om doorheen te fietsen. Er wordt her en der nog aan de infrastructuur gewerkt dus we moesten tot tweemaal toe een doodlopend pad de rug toe keren. Het tunneltje onder de N205 brengt ons in Floriande en we koersen richting het ziekenhuis. Ik werp mijn fietsmaat even een blik toe en hij geeft te kennen volop te genieten maar voor een eerste rit is het ook wel mooi geweest. Vanaf het ziekenhuis is het eenvoudig om langs Overbos naar het oude deel van Hoofddorp te rijden. Ai, gaat het toch bijna mis bij de brandweer. We komen wat hard door het fietstunneltje heen op weg naar een haakse bocht en ik weet nog net de situatie te redden. Poeh, volgende keer toch wat harder in de remmen knijpen.
Na een uur rijden, staan we weer voor de loods en beiden zijn we tevreden over deze eerste rit. Het weer was prima, de benen konden het aan en de fiets heeft zijn werk goed gedaan.
We plaatsen de fiets op zijn plek, slot erop en de lader inschakelen. Zo, en nu op naar de koffie.
Wim
Ritgegevens:
Datum: 30 juli 2023
Afstand: 16,4 km
Duur: 01.06 uure alinea
